Yücelere Çıkıp Şiiri - Raşit Evşen

YÜCELERE ÇIKIP
Yücelere çıkıp,seyreylesem dünyayı
Eğlenecek gölgesi kaldı mı diye.
Soğuktu suları,doyulmazdı içmeye,
Gördüm balıklar kıyıda can çekişip durur.
Dumanlar çökmüş karşı tepeye,
Kargalar yükseklerden bağrışıp durur.
Kayalar yok olmuş ,kalmamış bir taş
Keklikler çalılıklarda çırpınıp durur.
Sular kesilmiş,kalmayınca orman
Domuzlar bataklıkta homurdanıp durur.
Sürülerde çekilmiş,kalmayınca yiyecek
Kurtlar dillerini sarkıtmış av arayıp durur.
Çakallar sarmış dünyayı
Emeğin hakkını gören mi var?
Dikilmiş her koya bir konak
Konduda yaşayanları gören mi var?
Neyleyim dünyayı,neyleyim ama
Omuzlar çökmüş,sırtlardan geçmiyor yara.
Kan emiciler doymak bilmiyor,
Dünya bana mı yük,ben mi yüküm dünyaya?
07.09.2020 R.EVŞEN