Yücelenler Şiiri - Hasan Hüseyin Yoğurt

YÜCELENENLER
İnsanoğlu yapmış olduğu hatayı kabul edip, bir daha böyle bir gaflete düşmemek için mücadele ettiği müddetçe yücelir... Şefkat ve samimiyetin muayyen zamanlarda teşekkül ettirdiği huzur ve refahı laubaliliğe iltihak ettirmeden, emin adımlarla hak bildiği Hakk’ın yolunda sorarak, danışarak,düşünerek bildiklerinin tatbikini, bilemediklerini öğrenmek azmiyle hareketle, dünyevi hayatla, uhrevi hayatı bir ülkü içerisinde yoğurup,yoğurduğunu Allah (cc) için çevresine gurura kapılmadan, gayet mütevazı şahsiyetiyle dağıtan, Hakk’ın rahmetinden kanabilmek, o’nun cemalini cennet-i alada görebilmek, Muhammed Mustafa’nın şefaatine nail olabilmek azmi ve aşkıyla yananlar yücelir....
Çünkü onlar “ Bir elin nesi var, iki elin sesi var “ tasavvufuyla “ Birlikten kuvvet doğar” deyip birbirlerine kenetlenmişler aralarına “ riya “ katmamışlardır... Bu kuvvet ve ruhun verdiği gurur ve şuurla hareket etmesini bilmişler, hiçbir zaman Allah(cc) rızasından ayrılarak gaflete düşmemişlerdir. Düşünce ve fikir sistemlerinde birlik ve beraberli ülküsü hâkim olmuş “ Komşusu açken tok yatan bizden değildir “ hadis-i şerifine mazhar olabilmek için yardımlaşmayı kendilerine rehber olarak kabul etmişlerdir.
Çalışmayı ibadet bilmişler, günlük nafakasını temin edebilmek için çalıştığı işi en doğru şekilde yapmaya gayret etmişler, israf etmeden *Ak akçe kara gün içindir* deyip tasarruf yapmışlar, kaybettikleri malları “Mal canın yongasıdır “ deyip arayıp bulmuşlar, rahatsızlığı sağlığın zekâtı sayıp tasarruf ettikleri, arayıp buldukları mallarını “Önce sağlık “ deyip harcamışlar, elde olan kazancını sağlığına harcayanlar zaman gelince din, vatan, bayrak ve istiklal uğrunda gözünü kırpmadan şahadet şerbeti için can pazarında can almışlar ve can vermişler ve yücelmişlerdir.
Devlet malını kutsal bilip kendi mallarından daha iyi muhafaza etmişler, “Devlet malı deniz yemeyen…” felsefesini ellerinin tersiyle itmişler, her biri gökteki yıldızlar gibi parlamışlar, onlar rapor almamışlardır. Ve yücelmişlerdir.
Onlar Bedir”i, Uhud”u kendilerine rehber edinmişler İstanbul surlarında Ulubatlı Hasan, Plevne”de Tiryaki Hasan, olmasını bilmişler, Çanakkale”de, Galiçya”da, Erzurum”da, Yemen”de, Maraş”ta… Tarih yazmışlar bize bu mübarek vatanı bıraktıkları için yücelmişlerdir.
Allah rızası için hizmet aşkıyla vatanını ve milletini muasır medeniyet seviyesinin üstüne yükseltmede hiçbir fedakârlıktan kaçmayan; maddenin verdiği huzur ve sükûnet içinde sadece ve sadece Cenab-ı Allah’ı düşünebilenler yücelmişlerdir.
Müşkülatla geçen zamanlarda mücadele edenler Cenab-ı Allah’a daha yakın olanlardır. İsyankâr olanlar maddi ve manevi gıdalarla doymayan, gözünü madde, ruhunu riya kaplamış çirkef içinde yüzenlerdir. Sayılarına bakılmaz, mevcudiyetleri pek azdır. Elma bahçesinde ilaçlardan nasibini alamayan elmalar nispetinde... Elbette bunlar kurtlara yem olacaklardır...
Kâinat onlar için bir imtihan alanı olup dikenler arasından geçip gül bahçesine girebilme sevdası onlara vatan, millet, bayrak ve istiklal aşkını aşılamış olup bu uğurda can vermeyi “Bir gül bahçesine “ girmek kabul eylemişler ve böylece yücelmişlerdir.Bu vatanı bize emanet edenleri belirli bir günde değil her an kalbimizin derinliklerine yerleştirip; ilimde, irfanda, sporda… En önde olduğumuz zaman onların ruhlarının rahat edeceğini düşünerek çalışmalıyız, çalışmalıyız, çalışmalıyız. Naçiz eller havada bize bu vatanı emanet edenlerin aziz ruhlarına dua ekmekle meşgul olmalıdır.