mekkede boz bulanık insanlar yaşıyordu
onu bekleyen gözler bundan ayrılıyordu
fuhş sokaklara taşmış çadırları kurulmuş
inançlılar inzivada,onlar bile yorulmuş
yaradan insanlara anlatılmaz olunca
bu insanlar bir boşlukta bir çıkmazda kalınca
çileim bu dünya bana dar gelir.
diğer alemlere yer bulup gitsem.
bir gülün dalında bülbül dinelir
getir saki kanmam baldıran içsem
çilelim bu dünya bana dar gelir.
yalnızız...
acıların pastel renklerinin,
soluk beizlilerin ellerindeki hayallerin
kol kola girip kolunu kaybeden insanların
hümanizin çerçevelediği dünyada
yalnızız...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!