Sabah ezanıyla uyandım yine,
Herkesten çok erken aklıma düştün.
Hasret sancısıyla başladım güne,
Şafaklar sökerken, aklıma düştün.
Bir besmele çekip, yataktan kalktım,
Nerden başlasam, nasıl anlatsam?
Hasretin bir türlü dile gelmiyor.
Dinlesen de usul usul anlatsam,
Gururun şahlanmış ele gelmiyor.
Bir kere yanmışım aşkın narına,
Sana olan aşkım, bir ömür boyu,
Sürecek demiştin, sürdü mü? Sürmedi işte.
Bu büyük sevdamız, o mutlu sonu,
Görecek demiştin, gördü mü? Görmedi işte.
Söz vermiştin, hem de bilmem kaç kere,
Tövbe ettim, yemin ettim, ahdettim,
Sözümden dönersem adam değilim.
Sen beni, ben hayatı terkettim,
Geriye dönersem, adam değilim.
Benim için okunmuş bir kitapsın,
İnsafsız aynalarda, acınacak halime,
Ben bakmaktan usandım, sen görmekten bıkmadın.
Artık sabrım tükendi, gözüm doydu eleme,
Ben çekmekten usandım, sen vermekten bıkmadın.
Bir bilsen ne şevk ile özlüyorum edanı,
Geri dönemezsin, gittin bir kere,
Ben öksüz çocuktum, senin ardından.
Trene, vapura, otobüslere,
Boynu bükük baktım, senin ardından.
Giderken beni de sanki götürdün,
Demek ayrıldık ha... ne kadar acı,
Ben aşkımız bitmez diyordum; bitti.
Bizi ayırmaya kimsenin gücü,
Ben yaşarken yetmez diyordum; yetti.
Aşk bittimi, aşık insan dellolur,
Sensiz geçen yılların bu beşinci senesi,
Hasretinle yıllarım, heder oldu, duydun mu?
Gözümü sende açtım, ömrümün bir tanesi,
Bu sevda hayatıma, kader oldu, duydun mu?
Ben vatansız bülbülüm, sevdanda altın kafes,
Terkettiğin günü, yas ilan ettim,
Matem tutup, karaları bağladım.
Hasretinle kendimi talan ettim,
Çocuk gibi, hüngür hüngür ağladım.
'Hayır doğru değil, olamaz' dedim,
Sevda dedikleri, bu olsa gerek,
Seni çok, ama çok, çok seviyorum.
Seni incitmekten korkuyor yürek,
Seni çok, ama çok, çok seviyorum.
Bundan daha güzel duygu olmuyor,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!