Yücedir gönül Şiiri - Şiwan Ali Yılmazdağ

Yücedir Gönül
Ruhuma huzur katan hazlarıma Nihan karanlığında gönül,
Yani benimle yarin arasında tercümana gönül.
*
Feleğin arşı, Nur yüzlü aşıkların hatırına eğilmiş,
Üstüne bas yedi gökten yücedir al işte sana gönül.
*
Sinem açar kapıyı her zaman Niga ı bakışın için,
Bekler elinde kılıç bekçi olmuş kapıda gönül.
*
Yabancı içeriye girerse orada boynunu keser,
Yari gördüğü zaman mest olur mihmane gönül.
*
Acep hangi yaralı Nergis’in derdi gelmiş aklına,
Yüzü sararmış baharı Hazan olmuş dökülmüş gönül.
*
Bîmâr i nazi gamzelerin gözlerin katilim,
Cevheri Tig - ı zeban elinden yaralanmış bu gönül.
*
Acep hangi fidan boylu hasretinden olmuş ney?
Ağıt çalar magama Ahu feryat ediyor gönül.
*
Yükü ağır o dilberin cemalı hasreti var sırtında,
yaşlanmış elinden tut asa ol görmüyor gönül.
*
Ayrılık hançeri ruhumu kökünden kesmiş,
fıskiye gibidir Kan akar ruhi revan olmuş gönül.
*
Yani bir gül yüzlü Leyla’nın derdinden öyle her zaman,
Aşkım gibi rengi sararmış Nergis’e benziyor gönül.
*
Gam yüzlü Mecnun Leyla içindir gelin bir bakın,
Gözlerim gibi her zaman karvan peşinde gönül.
*
Ağına düşmüş artık uğursuz yada kötü bilme,
Mutluluğa Huma kuşu bahtıma sen çıktın güdersin gönül.
*
Dane muhabbeti ver yada avi safi aşık,
Aç bırakma imansız sağar dilsizdir gönül.
*
Yarın gül yüzüne bağlandığı günden bu yana,
Fikri ter temiz zannedersin abi revana gönül.
*
Şiwan emrinde ol o bahçeye girmek için,
Mey hakikat ise ey saki piri mügen a gönül.
*
Hakikata yükselme vaktidir alçaklığın zamanı değil,
Marifet yolunda feleği göstermek için öncü olmuş bu gönül.
Şiwan ali yilmazdağ