Yüce saydığım parıltı Şiiri - Ali Veli

Varlığımızın seninle oluştuğunu bilmeden
Bizleri seyrediyordun karşılık beklemeden
Bıkmadan usanmadan bizleri
Kendi yüceliğine hayranlık duyuyordun,saygı
Aldırmaz bir tavır
Buram buram olgunluk kokan bakışınla
Bazen seyrederken seni
Titrediğini görüyorum hafiften
Biliyorum,içi içine sığamamak gibi birşey
O üstün enerjini paylaşandın sen
Gündüzleri izlendiğim hissi,geceleride
Paranoyamın sebebi sensin
Işıldak çember çevrende hareketliyken
Küçük kızların oynadığı çember oyunları
Belirleniveriyor zihnimde hayali
Yarı tanrı görünümün etkiliyor beni
Buzlarım çözülüyor,endişelerim
Ama beliren bir endişe,sana muhtaçlığım
Sensiz yapamayışım
Hayat kaynağı oluşun yetmiyor
Kavur beni,erit,buharlaştır
Sana ulaşmamı sağla
Karışmak istiyorum yüceliğine
Ben de seyretmek istiyorum kendimi,bizleri
Dokunaklısın,
Görkeminle hüzünlendiriyorsun beni
Neden acizliğe boyun eğmeli
Karşında küçük düşmeli
İsteyince biliyorum oluşturabilirsin nesneleri
Ya da yok edebilirsin canlı herşeyi
Sana yaklaşmak bile öldürücü
Neden seviyorum seni
Hayat kaynağımsın
Unutmuyorum mantık kokan gerçeği
Bir süre seninle bakışınca
Siliniyor herşey
Grimsi bir mekan alıyor eskinin yerini
O zaman yabancılaşıyorum
Korkuyorum bilinmeyeni yaşayınca
Seni farketmek istemiyorum böyle olunca
Ama biliyorum sen yukarıdasın
İçimde hissediyorum sıcak nefesini
Daha sonra aldırmıyorum sana
Nedeni yanılsamalarda sürüklenmem
Yapımın gerektirdiği bir yasa sanki
Seni seviyor olmam
Yapıcı ve yıkıcı oluşundan
İnsanlara benziyorsun
İlklerden birisin,yüceliğin buradan
Korkum yıkıcılığın
Hayallerim yıkılmamalı,anlamalısın beni
Hep böyle kal.
Olur mu? ! ..