Yüca Rabbim şu dünyada,
Hep gülenler eyle bizi.
Verdiğin bunca nimete,
Gerçek şakir eyle bizi...
Yarab kalbimize koyma,
Adavet, nefret ve kini.
Rabbim doldur kalbimize;
Seni sevmenin zevkini....
İlim, irfan yok oluyor,
Yazsam sayfalar almıyor.
Tecrübe değer bulmuyor,
Bedeva döksen pazara...
Yarab çareler aratma,
Düşüpte amansiz derde.
Asla! muhtac etme bizi,
Hiç bir zaman, mert, namerd’e.
Yüce Rabbim imkanlar ver,
Yardım edeyim herkese.
Sadece dostlara değil,
Düşmanımda olsa bile....
Menzile gidecek yollar,
Taşlı ve yokuşlu olur.
Biylmeyiz ki, hakkımızda,
Hangi şey hayırlı olur.
Vereyim son nefesimi,
Uykuda uyuyor gibi...
Son nefeste tattır bize,
Zemzemi bir şerbet gibi...
17.02.2015 İstinyeİstanbul
Ali SandıkçıoğluKayıt Tarihi : 31.12.2015 22:50:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ali Sandıkçıoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/12/31/yuce-rabbim-4.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!