Yüce Öğretmen Şiiri - Faruk Bakuri

Der ki yüce öğretmen
Ruhum sende ismin men
Kim ki öz’ünü sevmez
O dur gözünü yu men

Tanrı’nın evi kalem
O ulu çare lal’em
Yazmış ki bu kitabı
Kitap ta kut ev alem

Kal ulu ilaç emi
Ev em’di hem de gemi
Can kut’u ab-ı hane
Yaşarız arz-ı şemi

Kutat gu bilig der ki
Hak dadı derim er ki
Kutat kal gu’lu söyler
Şad’sın bilsen eğer ki

Pir ruh’ta gönül canda
Çok derler gani sanda
Pir gökten bize bakar
Ulaşır her tasanda