Yüce Mektup Şiiri - Mustafa Ulusoy

Ahvalimi yazıyorum sevdiğim,
Bir gelsen de görsen halim perişan,
Yürümekle bitmez yolum perişan,
Çiçeklerim açmaz gülüm perişan,
Baharların eski tadı olmuyor,
Sen olmazsan benim yüzüm gülmüyor.

Ahvalimi yazıyorum sevdiğim,
Görmeyeli yüreğime dert oldun,
Hasretinle hüzün keder gam doldum,
Yaprak gibi yel önünde savruldum,
Fırtınalar sensiz sükun bulmuyor,
Sen olmazsan benim yüzüm gülmüyor.

Ahvalimi yazıyorum sevdiğim,
Sensiz hayat acı elem işkence,
Seni söyler dilimdeki her hece,
Aklımdasın sen sevdiğim sen her gece,
Yürek seni mekanından silmiyor,
Sen olmazsan benim yüzüm gülmüyor.

Ahvalimi yazıyorum sevdiğim,
Sen gideli dünya bana dar oldu,
Yürek yandı alev alev nar oldu,
Bu hasretlik yüreğime yar oldu,
Yüreğimde senin yerin dolmuyor,
Sen olmazsan benim yüzüm gülmüyor.

Ahvalimi yazıyorum sevdiğim,
Derdi yazdım yazmak ile bitmedi,
Anlatmaya kalemlerim yetmedi,
Belki ağlar diye elim gitmedi,
Dertlerimi onca kağıt almıyor,
Sen olmazsan benim yüzüm gülmüyor.