Yüce Marşımın Hikayesi Şiiri - Beste Bekşen

Osmanlı en çetin zamanlarını yaşarken
Ulusuma umut gerekiyordu güç veren
Her yer kan kusarken
Kim yazabilirdi bir marş
Arşa kazınacak ebediyen

Yedi yüzden fazla şiir yazdılar
Cevabı Mehmet Akif’te buldular

Kimse düşünemez bile
Kahraman soyumun gördüklerini
Akif dergâha kapattı kendini
Anlayabilmek için ırkımın çektiklerini

Sonra uyandı Akif karanlık bir gecede
Aklına bir fikir geldi birdenbire
Etrafta kağıt kalem bulamadı
Tırnaklarıyla duvara şu sözleri kazıdı:
Ben ezelden beridir hür yaşadım, hür yaşarım

Ardından yeniden güneş doğdu
Yurduma Sönmez bir umut oldu
Herkes ayakta alkışladı
Bağımsızlığın temelini atan marşı

Feryatlar sustu
Tüm yurt tek yürek konuştu
Ülkem parçalanmaz
Hilali yıldızından ayrılmaz
Bayrağım marşsız dalgalanamaz

Böyle attık istiklalin temelini
Milli marşım yurdumda inlemeli
Çünkü söylendikçe bilinmeli
Atıyor vatanımın kalbi