Uğrunda varsa senin de canın' feda edeceğin,
Çabalarsın akşamlardan tâ gündüzlere değin,
Ter dökülür, deri soyulur, -varsa- gayen yolunda,
Ayak lime, el nasır, dudaklar çöl, uğrunda
Ya tırnaklarınla çıkacaksın o yüksek gayeye,
Ve adın yazılacak mücevher kitabeye,
Ya tenperver bir âdisin, ruh dağını çıkmaya,
Yalancıktan çalışırsın ona vasıl olmaya,
Ya cüyuş-u iradenin başında muzaffersin,
Ya da nefsin zindanında sen de bir kölesin,
Ey beş başı zahiren mamur hayallere aldanan,
Ve ey başıboş emeller arkasından giden insan!
Toparla kendini, sen ki âlemin nişânısın,
Cümle zîhayâtın sen, şeref ve şânısın,
Evvela ol izzetin Hâlik'ına bir kul,
Sonra da izzetine layık yüce mefkûreni bul,
Sonra kalk ak küheylanlar gibi şaha,
Bırakma hacet yeryüzünde bir tane 'Âh!'a.
Görsünler ceyş-i sulhun başındaki serdarı,
Ümitvâr olsunlar, bıraksınlar feryadı,
Ve desinler "İşte koca halaskârımız geldi!",
"Bize zümrüt taslarda sevgisini getirdi!"
"Haydi, bu muhabbet şerbetinden içelim!"
"Sevgiyle ve huzurla kendimizden geçelim."
Kalmasın artık arzda hiçbir düşmanlık,
Gelsin hakkın nûru, çekilsin karanlık...
Kayıt Tarihi : 3.1.2023 00:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Şiirde insanın şerefli bir varlık olduğundan ve şerefi nispetinde yüksek bir gayenin peşinden gitmesi gerektiği anlatılmaktadır. Bu dünyada maksat ve gâyesini arayan insan, evvela gâyesi dahil her şeyi Yaradan'ı bulmalı, sonra da idealinin peşinden kulu olduğu Yaradan'ın uğrunda gitmelidir. Nefsini yenip iradesini hakim kılmalı, kendisini arayan insanlığa bir rehber olmalıdır. Zulüm ve savaşlarla çalkalanan dünyaya barış şerbetleri sunmalı, huzurun kaynağı olmalıdır. Dünyada barışın, sevginin, huzurun, refahın, mutluluğun temsilcisi haline gelmeli, gelmek için nefsiyle mücadele etmelidir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!