Kırıldı kalemim yüce divanda
Erenler’ hükmümü verdiler bugün
Dövülmüş gibiyim sanki havanda
Fermanı huzurda derdiler bugün
Ben çıkmak isterken arşı aleme
Bir çizik attılar yine haneme
Bir kalem saplayıp dolu sineme
Pes dedim yalandan yendiler bugün
Aşarım sanmıştım oysa bendimi
Oyalayıp durmuşum kendi kendimi
Civanım aslanım böyle oldumu
Hevesimi kursağıma dizdiler bugün
Kırıldı kollarım düştüler yana
Şimdi gül desende Kar etmez bana
Artık yokum alemde Gül kana kana
Boynumu yerlere serdiler bugün
Kayıt Tarihi : 12.12.2019 23:16:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Demirşah Özdemir](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/12/12/yuce-divan-da.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!