Yüce Dağlar Arasında Yürüdüm

Yüce dağlar arasında yürüdüm…
Berrak ırmaklar ve vadiler boyu…
Ve hiç kimseyi görmedi gözüm,
Bana bir tek şey söyleyip durdu:
Sevdiği sensin onun, sevdiğisin onun!
Geri kalan her şeyi ben unuttum!

Parıldıyordu gökyüzü üzerimde,
Hışıldıyor yapraklar, ötüşüyordu kuşlar…
Ve aniden şimşek çaktı gökyüzünde
Cıvıldayıp hepsi bir yerlere uçtu kuşlar…
Hepsi birlikte sevinç saçtılar etrafımda,
Ama kalbimin buna ihtiyacı yoktu o anda.

Dalgalar beni taşıyıp götürdü,
Genişti hepsi, denizlerdeki gibi,
Gönlüme bir sessizlik büründü
Büyüktü sanki sevinç ve keder gibi…
Güçlükle kendime gelebildim:
Sanki tüm dünyaya sahiptim!

Neden sanki ben ölmedim o an?
Neden biz ikimizde ölmedik?
Geldi yıllar… Geçti yıllar...
Ama hiçbir güzellik görmedik.
Biz hep aradık güzel günleri
Ama bulamadık boşa geçen dünleri.

İvan S. Turgenyev
Rusçadan çeviren: