Dağlar yüce dağlar,sen çok yücesin,
Dumanından sana varılmaz dağlar,
Yeşerecek ilkbaharda çimenin,
Heybetinden sana çıkılmaz dağlar.
Bakarsın ovada gelip geçene,
Leylekler yuva yaparlar zirvende,
Avcılar sende gelirler kekliğe,
Zirvende karın hiç eksilmez dağlar.
Sıra sıra dizilmişsin yurduma,
Toroslar güneyde Ağrı Doğuda,
Dünyanın çivisi diyorlar sana,
Dünyayı yerinde tutarsın dağlar.
Hayran kalır seni gelip görenler,
Eteğinde mutludur suyun içenler,
Zirvelerde Mehmedim sınırı bekler,
Düşmanı geçirmezsin yüce dağlar.
Akar gözlerinden tatlı pınarlar,
Göze şifa bulur sana bakanlar,
Sende hayat bulur ağaçlar kuşlar,
Hayatın menbağısın yüce dağlar.
Kar yağınca zirvelerin beyazlar,
Bazen rahmet olur bazen de çığlar,
Senin eteğinde koyunlar kuzular,
Kartala kurtlara yataksın dağlar.
Aşıklar sana bakar şiirler yazar,
Mağaranda yolcu gelip konaklar,
Dağlar sende vardır şifalı otlar,
Arı bal yapar senden yüce dağlar.
Dünyanın neşesi kanı sendedir,
Kuşların arının balı sendedir,
Aşıklar dervişler canı sendedir,
Sevgiliye giden yol yüce dağlar.
16.01.2016//KIRIKKALE
Hidayet Doğan OsmanoğluKayıt Tarihi : 17.1.2016 10:20:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!