Yüce Dağlar Şiiri - Tahir Görenli

YÜCE DAĞLAR

Mor sümbülü, açmış nevruzu kokar
Seni gezmenin de, zamanı dağlar
Çoban kaval çalar yürekler yakar
Kar yağdı başına, savurdun dağlar.

Gezmeye gelmiştim, günün birinde
Yasladım sırtımı, seher vaktinde
Keklikler öter ses, Ahenk, yerinde
Başını kar, boran sis, sarmış dağlar.

Ters lale boynunu,eğmiş toprağa
Maniler söylenir dağ, taş yaprağa
Gezindim dolaştım baştan ayağa
Başını kar, boran sis, sarmış dağlar.

Çiğdem, kenger olurdu her yerinde
Sular çağlar akar gelir, derinde
Yaylada yaylarım,ben de serinde
Kar yağdı başına, savurdun dağlar.

Zahiri’m Bin boğa dağı, güldürmez
Sevdam senden beni geri döndürmez
Dağlar yanar yürek karın söndürmez
Estirdin poyrazı, gönlümde, dağlar.

Tahir GÖRENLİ.22.10.2013.01.48