Yüce dağ başından Şiiri - İmam Sürensoy

yüce dağ başından rüzgarlar esti.
acı poyraz beni belimden kesti.
o kadife sesin yanık bir sesti.
dokunur yüreğime eritir beni.

her çiçek güzeldir kendi dalından.
her insan anlasa kendi halinden.
arı tat alamıyorsa kendi balından..
bozulur dünyanın tadı hiç olur gider.

hayat bir sınavdır girer çıkarsın.
gün olur yaşadıklarından bıkarsın.
zem zem suyuyla bedenini yıkarsın.
ruhun yıkanmasa zor gelir sana.

bana huzur verse senin cemalin.
ayaklarına bağ olmasın bunca vebalin.
imama yakışan olsun senin kemalin
dillerden dolaşmasın senin kötü edebin.
edpsizliğin yıkar insanın benliğini.