Yüce Dağ Şiiri - Durdu Yüce

Yüce dağlar gider benim sıkıntımı derdimi
O hain, nankör bir zerre bana kıymet verdimi
Ben yanmışım, ağlamışım sanki onun derdimi
Helal etmem hakkımı yarın hesap günü geldi mi

Yüce dağ başında çıkar nefesim
Hayal kırıklığı yaşadım kalmadı hevesim
Senin yanına hiiiç gelmez oldu gelesim
Karşımda gördükçe artıyor stresim

Karanlık düşmüş gönlüme içim yanıyor
Yaşayan ölüyüm gören canlı sanıyor
Yüzüm gülmez olmuş bağrım kanıyor
Gönlüm umutsuzca bir çıkar yol arıyor

Ömrüm geçti ne yazık ki gülmedim, gülemedim
Bir değer katana gönlümü vereydim, veremedim
İmkan olsa hayatımı yeni baştan silerdim, silemedim
Ne vardı sanki, ben de mutluluğa ereydim, eremedim

Yüce dağ başına vardım oturdum
Gönlümün gülünü ektim bitirdim
Bir düzen kuramadım huzurumu yitirdim
Yaşarken gülmedim ben, sonumu getirdim.