seni düşlemenin ağır yükü altında eziliyorum şimdi.
Bir kuş konuyor ellerimin ucuna, ben seni düşünüyorum,
sakin bir sahil meyhanesinde.
Yeni bir güne başlıyorum, güneş benim için doğuyor gibi,
kuşlar benim için çırpınıyor gibi. Yeni doğmuş bir evrende yaratılıyorum, bambaşka bir evrende, Beni yaratan Tanrıça senmişsin düşüncesinde adımlar atıyorum. Bir müzik yada şarkı duyuyorum yoldan geçerken, sanki yazarı senmişsin düşüncesinde. Yatağıma yorgun düşüncelerle uzanıyorum, sanki yanımda sen varsın düşüncesinde. Acemi bir şairim oysa ben, pek şiir ya da dize yazmayı bilmem, zahir bana yazdıranda sensin, okuyanda. Endişeli korkak birisiyim ben, nasıl ulaşabilirim sana bilemem, iletişim kurarken de utanıyorum senden, konuşmak isterken de. Yeni bir dünya kurmalıyız seninle, insanları nadide güzelliğine biat etmeli, Yeni bir evren yaratmalıyız ya da, yıldızlar senin için parlamalı. İki çift insan var etmeliyiz seninle; Birisi sana olan utangaçlığıma sahip, diğeri ise senin güzelliğini andıran bir kadın..
Halin nasıl diye bile soramıyorum korkaklığımdan,
bilmelisin ki sana çok yakınım.
Tamamını Oku
