Çocukken sanırdım ki ulaşamaz
Yatağımın altında saklanan şeytan bana
Artık büyüdüm ve biliyorum
Şeytanlar bir yatağın altını mesken tutmaz
Biliyorum, şeytan kafamın içinde
O fısıldıyor, vesvese veriyor
Yapmam dediklerimi yaptırıyor
Düşünmem dediklerimi düşündürtüyor
Ah, belki de iyi görünmeye çalışıyorum
Sonuçta evcil şeytanım bana bir silah doğrultmuyor?
Yanılmışım, benim şeytanım zaten silahmış
Susmuyor, susmuyor, susmuyor
Mermileri hazırda bekliyor
Beynimi ve kalbimi yemek istiyor
Oysa daha yeni atıştırdı obur şeytan
O bende, yanımda, arkamda ve her yerimde
Biliyorum, şeytanım hiç varolmadı
Biliyorum, tüm fısıltılar bana aitti
Beynimi özüme, kalbimi ruhuma sunuyorum
Çünkü açım ve yemek istiyorum, hatırladın mı?
Kayıt Tarihi : 30.5.2024 21:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiirin pek bir hikayesi yok, sadece canım sıkıldı. Ancak bahsetmek istediğim bir insanın içindeki kötü duygulara teslim oluş adımları. Yine de pek derin olduğunu sanmam. 3 dakikada falan yazdığım düşünülürse vasatlığı pek şaşırtıcı değil ama fikirlerinizi bilmek isterim.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!