Herkes kendisiyle öyle dolu ki,
Gönüllerde başkalarına yer yok,
O yüzden sürtüşme-çatışmalar hep,
Birlik-beraberliklerden eser yok.
Körün bellediği değnek misâli
İyi ki herkesin bir kendisi var,
Gören göz yok egosundan öteyi,
Sanırsınız at gözlüğü takmışlar.
Dediğim dedikçi kesilmiş herkes,
İstenmiyor asla bir başka dikta,
Hem bir başınalık olur şey değil,
Hem de biriciklik arzulanmakta.
İki yüzlülük bu çifte standart,
Keyfîliğin öbür adı özgürlük,
Bir başka biçimi başıboşluğun,
Günümüzün hastalığı yozgürlük..
Kayıt Tarihi : 21.6.2009 17:56:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yılmaz Aybar](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/06/21/yozgurluk.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!