Toprağın oğluydu o.
Ana toprağının değil, vatan toprağının!
Dedem Korkut öyküleriyle uyutmuştu anası.
Azman nehirleri iyi tanırdı.
Yol düsturu olmuştu Şeyh Edebali'nin sözleri.
Kartalların buluştuğu sarp kayalıklarda
Geçmişti çocukluğu.
Seni bildim bileli,
ey balçık dünya,
başıma nice belâlar geldi,
nice mihnet, nice dert.
Seni sırf belâdan ibaret gördüm,
seni sırf mihnetten, dertten ibaret.
Devamını Oku
ey balçık dünya,
başıma nice belâlar geldi,
nice mihnet, nice dert.
Seni sırf belâdan ibaret gördüm,
seni sırf mihnetten, dertten ibaret.
