Yozgat Şehrengizi
Y.
yanar toprağın ağustos sıcağında, üşütür bedeni
çatısız damların kaç sevdayı eskitir, kaç gurbete düşürür
aldığı suları vermeyen kuru pınarların sürgüne gönderir
bin atlı yolunu alır, can evinden kovulur yüreğim
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
YOZGAT
Yozgat seni adım adım gezmeli,
İnsanına güzel nedir sormalı,
Güzel seven sevdasını çekmeli,
Bülbül sussun, yiğit desin.....
Elma benim,ayva benim, nar benim,
Hilal kaşlı, kahve gözlü yar benim.
Yozgat senin dağlarına çıkmalı,
Çamlığından merkezine bakmalı,
Sevdasını gözlerinde görmeli,
Güller sussun,kızlar desin....
Sürme benim,kına benim,şal benim,
Delikanlı, çatık kaşlı yar benim.
Yozgat senin Sorgun’una bakmalı,
İlim,irfan, adamlığı tatmalı,
Soğuğunu tepelere satmalı,
Boran benim, yağmur benim, kar benim,
Üç tepene isim yazan , yar benim.
Sofra sofra yemeğini tatmalı,
Bağdaş kurup, tahtayada çökmeli,
Tandırında dürümünü sarmalı,
Tandırdaki ateş benim,köz benim,
Sac üstünde yufka açan yar benim.
Adem ÖZEL (SORGUNLU)
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta