Yozgadın2 Şiiri - Osman Yüksel

Nere gitsen tarih kokar özünde
Yürümüştür Atasının izinde
Hoşgörü var hayalinde tezinde
Vatanın süsüdür taşı Yozgadın

Evliye erenler bağrında yaşar
Takvadır insanı mevlaya koşar
Hakkını sevene hep meyli düşer
Mevla’ya bağlıdır işi Yozgadın

İlmi bunca yazılanı az sayar
Ozanının ellerine saz uyar
İnsanları kültüründen haz duyar
Tarihlere sığmaz fişi Yozgadın

Havasını ciğerlere buz verir
Barajları ördek ile gaz verir
Yemekleri damaklara haz verir
Lezizdir ekmeği aşı Yozgadın

Dağında kalanlar donar kışından
Duman kalkmaz çamlığının başından
Seven koşar sevdiğinin peşinden
Hasrettir gurbette düşü Yozgadın

Havası çok serin yakmaz güneşi
Arasan dünyada bulunmaz eşi
Sorarsan milada dayanır yaşı
Oğuz boylarıdır başı Yozgadın

Katerle yaylaya güzeli yürür
Ovaları çayır çimenler bürür
Bahar gelir dağda karları erir
Cıvıl cıvıl öter kuşu Yozgadın

Mor koyunu kuzusuna katışır
Durnaları kater kater uçuşur
Sürmeli kızına yürek tutuşur
Duvağına bağlanır poşu Yozgadın

Süvarisi Atatürk’ten not aldı
Bu il vatanına hep sadık kaldı
Şehit sırasında hep bire geldi
Vatana kurbandır başı Yozgadın

Âşık Yükseli der burası sılam
Tarif edemez ki dil ile kelam
Mevla ilimize vermesin elem
Bayrağa can verir keşi Yozgadın