One day ıf we meet at the end of the roads
Never feel the anger and jealous for the days
Passing and breathing the air without me,
You are on the path of sorrow being left alone
Who knows ı have already made your clone
when you fall into river is to expreience the coldest side of life while hugging your soul
One day as you realize my warm touches on your lips
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta