Yosun tutmuş maviliklerde sabahı beklerken
Gözlerdeki akışlar yanıp sönmekteydi
Uzaktan gelen bir yolcunun yüzündeki tozlar gibi dökülmekteydi zaman
Alnımdan yere çarpmasıyla yok olması bir oluyordu
Sonra hep boşluk kalıyordu gözbebeklerimde ve yoklukla eş boşluk oluyordu
Beni içine götürüyordu hiç bilmediğim görmediğim tatmadığım yerlere
Ve sonra tek sen oluyordun orda
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta