Unutulmuş şarkılar olduk şimdi mazide,
Bir zamanlar neşeyle söylenen adımız,
Mevsimlere karışmış, silinmiş zihinlerde.
Kim bilir hangi sandıkta tozlanmışız,
Hangi anıda yosun tutmuş mutluluk?
Bahar kokan nergisler vardı şubat soğunda,
Kaç şubat geçti bilmem kaç kış ömürden.
Bahar kapıyaydı hani kış son soluğunda,
Nasıldı nergisin kokusu bilirdik eskiden.
Neşeyle sarılan dostlar vardı hep yanımızda,
Boş şimdi sarılmayı unutmuş kollarımız.
Hicran yakın, vuslatın çok uzağında,
Dostlarda hatırlamaz neydi adımız.
Kim bilir hangi sandıkta tozlanmışız,
Hangi anıda yosun tutmuş mutluluk…
01.01.2014
Bursa
Kayıt Tarihi : 19.4.2014 22:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!