Yosun kokusu Şiiri - Dağlar Özügüç

O güzel yüzünü kapat nazara gelmesin
Sabahın ilk ışıkları süzülmesin yanaklarından
Karanlık geceyi aydınlatan ay parçası gibisin
İri dudaklarınla cezbediyor aklımı çeliyorsun
Dün, bir gölge gibi geçtin gittin sokağımdan
Bakışlarında bir bezginlik, durgunluk vardı
Sanki biraz yorgun görünüyorsun

Rüzgarda saçların ne de güzel savruluyordu
Avucuma şefkatle yatıverdi saçındaki dalgalar
O şefkat iniltisi süzüldü avucumdan yüreğime
Çöktü gönlüme saçlarındaki yosun kokusu
Gülüşün geçmiş güzel birkaç yılın eskisi
Ah sendeki o mahçup bakışlar bir inci tanesi
Bende bunca şeyin ortasında bir sevda divanesi

Hevesleri ölmüş bir insan olmadım
Kaderden ikinci bahar hakkı bekledim
Ölü düşünceler gömülsün toprağa derince
Hayaller taze kalsın kafalar dinç
Gönlümüze göre yeni hayatlar kuralım
Zaten yanan külümüz sonunda
Bir kırık mezar taşı olacaktır