Yosun gözlerinin yeşiline meftun olduğum,elde ne var ne yok tüketmiştik kendimizce değerli olan güzellikleri. Biri veya birilerinin yüzünden ne fark eder ki.
Çoğu zaman ulu orta bir o kadar da gizleyerek ağladık.
İtiraf ediyorum; senden habersiz sayısız beddualar da ettim canımın acısıyla...
Zaman ilaç değildir çekilen acılara da.
Durur yara yerli yerinde...
Sen vardın pırıl pırıl gözlerinle gülümseyen,
minicik ellerini uzattığında; yüzümde ki matemin kalmadı eseri.Seninle bir başlangıç yapıp,bizi hiçe sayanlara inat bazen aç bazen susuz bu dolambaçlı yollarda birlikte yürümedik mi?
Kayıt Tarihi : 14.6.2011 22:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)