Yosun Gözlüm Şiiri - Mehmet Soysal

Ben seni Yosun Yeşili gözlerinden Sevdim
Akan coşkulu Sızır Şelalesinde bir akşam vakti
Suyun sesini ruhumda hissederken
Kendimden haberim yoktu
Sadece senden haberdar olurken hayallerim
Düşünmeden,korkmadan,yılmadan Sevdim

Kirpiklerin her nekadar canıma saplanan,
Ok misali olsada
Gözlerine bakmaktan hiç çekinmedim

Ben seni belki de acı çekmek için Sevdim
Yosun Yeşili gözlerin ile yüreğime kurulan köprüden
Kendimi boşluğa bırakır gibi
Kim bilir Kara Sevda dedikleri 
Belki de Kömür karası saçlarının diğer adıydı

Geceler karanlık değildi seninle
Seni gördüğüm günden beri
Gecenin rengi sanki senin buğday teninde gizliydi

Ben seni habersiz Sevdim
Beklenmedik bir anda cana işleyen ölüm gibi
Duygularım seni ecel gibi takip ederken
Sen başka mutluluklar peşindeydin
Beni görüyor ama hislerimi bilmiyordun

Ben seni zamansız Sevdim
Bir kaç dakika önce kaçmış trenin
Peşinden yetişirim umuduyla koşar gibi

Gittiğim adreslerin hiçbirinde sen yoktun
Ya benden sonra uğramış
Ya da ben gelmeden başkası ile yol almıştın

Ben seni soğuk bir Eindhoven akşamında
Yalnızlığın sisi çökerken üzerime
Rüzgarın önüne kapılmış bir yaprağın
Yolunu kaybeşi gibi Sevdim

Ben aslında senin ile rüzgarları da Sevdim
Kim bilir sana yanan yüreğimi
Ansızın savurup avuçlarına bırakır diye

Ben Seni Sevdim
Çünkü Yosun Yeşili Gözlerin Cennetin diğer adıydı