Yosun Gözlüm Şiiri - Kemal Küçüktekin

Tükettik sevgimizi yosun gözlüm.
Çoskusuyla bizi saran sevgimizin yerine,
Simsiyah, soğuk bir sessizlik sardı bizi.
Biliyor musun yosun gözlüm, tükettik sevgimizi.

Biz nerede hata yaptık yosun gözlüm.
Sonuna kadar açmadık mı yüreğimizin kapılarını?
Hüzünleri silmedik mi hayatımızdan?
Hasretleri yok etmedik mi?
Biz nerede hata yaptık yosun gözlüm, tükettik sevgimizi.

Ancak ölüm ayırır diyorduk bizi,
Yemin etmiştik, bırakmayacaktık ellerimizi,
Bir gün görmesek birbirimizi, ağlıyorduk hani,
Nazara mı geldik yosun gözlüm, tükettik sevgimizi.

Seninle, günlerce düşler kurmadık mı yosun gözlüm,
Bahçeli bir evimiz olacaktı, çitlerinde hanımeli,
Saçlarını okşayarak uyuyacaktın, koynumda hani,
Bir kızımız olacaktı, yanakları gamzeli.
Biz nerede hata yaptık yosun gözlüm, tükettik sevgimizi.

Ben deli gibiyim yosun gözlüm, ağlıyorum gizli gizli,
İçiyorum her gece, şişelerde arıyorum teselliyi,
Bu acı, yüreğimi yiyip bitiriyor sinsi sinsi.
Senden başkasını seversem yosun gözlüm, Allah affetmesin beni.

Sende perişanmışsın duydum, isyan sarmış heryerini,
Yataklara düşmüşsün, görmek istemiyormuşsun hiç kimseyi.
Gözlerinden yaşlar akıyormuş, yağmur gibi,
Sen de yemin etmişsin, kapatmışsın sevdalara yüreğini.

Ne oldu bize yosun gözlüm, birlikteyken sevgimiz tükeniyor.
Ayrıldık, yüreğimiz kan ağlıyor,
Sevgisizliğe mahkum ettik kendimizi, içimiz yanıyor.
Korkuyorum yosun gözlüm,
Hoyratça tükettiğimiz sevgi, bizden intikam alıyor..

Kemal KÜÇÜKTEKİN
14.01.2008
KARAMAN