Yosun Gözlü Meçhule Şiiri - Ömer Celep

Kimsin sen güzel kız, adın ne?
Ayşe mi, Fatma mı?
Zeynep mi, Ziynet mi?
Aysun mu, Aynur mu ne?
Kutsaldır güzeldir bütün bunlar.
Ama sen ayrısın sen başkasın güzel kız.
Sığmazsın bu isimlere sığdıramadım.

Senin!
Başında taşıdığın bal renkli saçlarını
Sabahları esen seher yeli tararmış,
Ay öpermiş pembe yanaklarını,
Yosun gözlerine baka baka ağlarmış.

Sen yürürken;
Taze selviler arkandan bakarmış,
Boyuna endamına imrenirmiş,
Selama dururmuş çiçekler,
Yaseminler dizlerini döve döve ağlarmış.

Sen konuşurken;
Hicap duyarmış bülbüller,
Kumrular utanır,
Arlanırmış muhabbet kuşları,
Kanarya kanadını yola yola ağlarmış.

Seni görünce;
Söğüt selam verirmiş akan ırmağa,
Sere serpe açarmış güzelliğini,
Sazlar yeşerirmiş su kenarlarında,
Ördekler göllerde yüze yüze ağlarmış.

Sana uzak dağların;
Aklar düşermiş saçına,
Gözleri yaşarırmış lodosun,
Tohuma dururmuş toprak,
Çimenler seherde bite bite ağlarmış.

Seninle birlikte;
Toprak ısınır, karıncalar doğarmış,
Uğur böcekleri uçuşur,
Kol gezermiş gece böcekleri,
İbibikler öte öte ağlarmış.

Sensizlik dünyasında
Hasret türküleri söylermiş aşıklar,
Bam telinden çalarmış sazlar,
Damla damla sinermiş yaralı yüreklere,
Sevenler meçhule dala dala ağlarmış.

Sen meydana çıkınca;
Sıra sıra açarmış bademler,
Kirazlar senden alırmış rengini,
Nar çiçeği gibi görünürmüş kınalı parmaklar,
Şeftaliler temmuzu çeke çeke ağlarmış.

Seninle birlikte;
Bulutlar ufuklarda kaş çatar,
Dağdan dağa atlayarak gezermiş,
Derin derin su feryatları duyulurmuş topraktan,
Bulutlar gözlerinden döke döke ağlarmış.

Sen yoksun diye;
Ak saçlarını yolarmış yüce dağlar,
Göz yaşlarını eteklerine indirir,
Laleyi, sümbülü, gülü sularmış enginlerde,
Güneşle birlikte coşa coşa ağlarmış.

Bilir misin?
Bütün bunlarda hep sen varmışsın,
Güneş sana ay sana doğarmış,
Senin için ısıtır, senin için aydınlatırmış,
Sonunda arkasına baka baka ağlarmış.

Öyle değil mi?

(Taşova, 30.06.2006)