Oysa nicedir kendimi bilmezliğe kaptırıpta,
Aradığım oldu senliğimi benliğimi.
Kimi zaman bir yaprakta yağmurdan arta kalan son damlada,
Veyahutta;
Dalgaların dövdüğü kayalarda gezinip dururdum.
Yosun gözlerinde görmüştüm,
Acıların en derinini Sessizini.
Onurun üstünü örttüğü gözyaşlarınla Islanamamanın;
Yosun gözlerinde Kaybettiklerin.
Aldanmalarım,kanmalarım,yersiz yere titremelerim,
Korkularımı kaybetmelerim,
Yosun gözlerindeki Büyüde kalmalarım.
Bilmemezliğime aldanma,kayboluşuma aldanma,
Ezginliğime kanma benim..
Kaybettiklerimi buldum her umursamamazlığında,
Her sessizliğinde ve her hatalara düşmende.
Başka bedenlerde bulacağını umduğun
Ve:
Her seferinde nefretinin kalbini kirlettiği
O anlarda birtek!
Yosun gözlerinde benliğimi bilmezliğimi buldum,
saf ve temizce; Ama sen kaybolmaları oynuyorsun.
YOSUN GÖZLERİNDE ÜRKEKÇE....
Mehmet Erol 23/11/03
Mehmet ErolKayıt Tarihi : 8.11.2005 13:55:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!