Yosun Şiiri - Lokman Hamitoğlu

YOSUN

Sönmüştü güneş ay pusudaydı
Kaymıştı yıldız kan kursaktaydı
Esaret zulüm hapis ve volta (!)
Yuvadan uzak can “hayat ” tay dı...

Mevsim hep kıştı her taraf soğuk
Dertler yamandı bakışlar donuk
Duvardan çıkmış bir-iki yosun
Oksijen azgın soluklar boğuk...

Aynalar kalleş saçlar vefasız
Yıpranmak beleş olmaz hesapsız
Ne hayatta tad ne özlem de mat
Visal kaçmıştı dertsiz tasasız...

Lokman HAMİTOĞLU