Titreyen dizlerinin üzerine durdu ve siLkindi genç adam
GözLerini ışık gibi çakıp gecenin bağrına ilerledi
Ardısıra yaşam izleri bıraktı
Sakalları hala yosun kokuyordu..
ayak izlerinden sarı güller bitiyordu..
Ürperdi gece adamla yüzleşince
adamın yüzünden bulutlar kanıyordu
Ağaçlar sarıldı sonbahar yapraklarıyla
İklim sarsıldı..
Gökyüzü ağlıyordu.
Geceyi kıskandıracak kadar siyahtı genç adam
Çıkarıp böldü yüreğini iki parçaya
Bir yarısını toprağın derinine gömdü
Bir parçasını denize fırlattı
Ruhunu rüzgarlara saldı genç adam
Aşk kıyamete kadar birleşmeyecek
Ama ruhu yüreğinin iki yarısını okşıyacaktı sonsuza dek
Usulca uzaklaştı oradan ve yaşamaktan
Artık kanamıyordu..
Ama sakalları hala yosun kokuyordu.
Kayıt Tarihi : 14.11.2001 13:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!