Yosmalar Kibardı, Sarhoşlar Nazik....

Tren yolunda oynaştı yosmalar.
Parlayan dudaklarında
çatlak sözlükler vardı.....
Bütün sarhoşlar önlerinde eğildi
yosmaların,
naziktiler...........

Yüzü solgundu yosmaların,
ekşi erik kokuyordu nefesleri.
Çöptenekesinde, çıtır odun alevleri,
bir ud sesi yayıldı uzaklardan......

Beathoven amca seslendi,
duyuyorum, duyuyorum
Tanrılar ödül verdi, kulaklarıma.......
Ayı Ahmet gülümsedi, çakır Abdi’ye
hadi beathoven, dedi
“dün akşam yine benim yollarıma bakmışsın”
tıngırdat udun tellerini,
yarına sabah doğmasın,
sabahta umut var, yaşamak var
derin çekin nefesleri,
sabaha ölmek var,

Evrensel bir rahatlık çöktü ortama,
boğulmaya daldılar
sarı çubuk şarabında..
Gece düşkündü,
saka kuşları öldü, bakışlarında.
Raylara ekşi erik kokusu yayıldı,
yosmalar kibardı,
sarhoşlar nazik.......

Hadi çorbacı, bırak düşleri.
Bana bir şırdan söyle
bol sirkeli olsun, ateşim çıktı.........