Gün, sessizliğin süpürüldüğü vakitte
Anılar zindan karası
Ve yeşilden yoksun artık
Şaha kalkacak az sonra
En firari hisler
Kaldırımlarsa yine mutat
Ve pusuda
Kara kuru biride
En kuytuda
Işıksızlığıyla düette
Daha yosma bir gecede
Üşüyen sırtı yapışmış
Karasinek gibi duvara
Bağdaşı da parke taşlarında
Göğe kalkmaz mecalsiz elleri
Kardeş bellediği
Yalandan görünen gökler olsa da
Bilirim, hep tektir sinesi
Ve kardeşleri
“ulan alayınıza…” der gibi
Dumanı boşluğa salınan kuru bir tütün
“Ah ulan ahhh… Bir kalkabilsem” der gibi de
Köpeköldüreni
Arayışlar, yine düşlerden yoksun
Sahte tutuşmalar, yine yevmiyeli
Ve o geceler, yine yosma
Ve aşktan yine yoksun…
18 Aralık 2014
Kayıt Tarihi : 18.12.2014 00:27:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!