Yosma Şiiri - İsmail Gül 2

YOSMA

Başımın belası bir güzel gördüm
Cana can katıyor gözü yosmanın.
Murada ermektir efkârım derdim
Bitip tükenmiyor nazı yosmanın.

Gülünce dağların karları erir
Endamını gören temenna verir
Bir bakışı var ki, akan su durur
Uykuya küstürür pozu yosmanın.

İpek saçı salıvermiş beline
Can feda zülfünün bir tek teline
Ne konuşsa yakışıyor diline
Ruhumu okşuyor sözü yosmanın.

Aslı’nın Leyla’nın lafı mı olur
Gözlerim gözünde huzuru bulur
Bakanın bir daha bakası gelir
İnsanı büyüler yüzü yosmanın

Edası cilvesi yetse de cana
Vuslatı dünyayı bağışlar bana
Öğünsün hakkıdır doğuran ana
Asalet, zarafet kozu yosmanın

Düştüğüm bu hale bende şaşarım
Bilmiyorum onsuz nasıl yaşarım
Çağırsa dağ tepe demez aşarım
Güneşe gitse de izi yosmanın.
Hasreti içimde sızı yosmanın.
İsmail GÜL