Yosma Şiiri - Nevzat Seçen

Suyduk, suyla kandık.
O gün kumsaldaydık,
Deniz bize baktı,
Biz de denize.
Baktıkça uslandık,
Uslandıkça sulandık.
Sonra ben ben miyim dedim.
Baktım sahile.
Kızgın kumlara bir yosma uzanmış.
Dikleşmiş,tepe olmuş,azgın.
Bakıştık, utandık.
Utandıkça ıslandık.
Islandıkça sulandık,
Bir birimizin üstüne uzandık.
Lavdan tenini hissettim bedenimde.
Yordu,yoğurdu.
Yoğrulduk,yorulduk,
Bir de yıprandık.
Öyle anda ki, dalgalar;
Bozdu bütün dalgamızı.
Soğuk sular serpiştirdi
Ateş sarmış paçalarımıza.
İki uskumru gözüktü derya arasında.
Güldüler, bize güldüler.
İki alaylı bakışlarla
Hııı..ettiler.
Utandık halimizden,
Bir birimize bakındık, bakındık
Uzandığımız yerden.
Kalkamadık ardan,terden.
Terlerimiz kokarcasına birbirimizden
Utandık.
Bir o bana baktı,
Bir de baktım ben ona.
Deniz suyuyla karıştık sonra.
Arı attık, teri yuduk.
Deryaya karıştık, karıştıkça sulandık.
Aktı tüm gelmişimiz, geçmişimiz
Dalga dalga.
Arda, usta, terde kaldı arkamızda.
Utanmadan el salladık
Uskumrulara.
Yüzsüzdük, arsızdık,
Meydan okuduk deryaya,
Çünkü aşıktık.
Yosma bana, ben yosmaya.