Yosma Şiiri - Mustafa Coşkun Kale

Ben, şimdi anladım;
Yosmaların,
Neden kırıttıklarını..
Yeni anladım! ,
Ellerinden cımbız
Ve aynayı,
Niye! Niye!
Düşürmediklerini...
Her gün,ama mutlaka
Neden zibahlandıklarını...
Yine anladım ki Ben,
Neden suçlu
Niye mahcup
Bir o kadar
Neden umursuz
Olduklarını...
Yolda,belde
Her yer de,
Ötekileri
Yok saydıklarını...
Yeni yeni anladım işte! ,
Yosmalığın da
Bir sanat olduğunu...
“Yosma! ” denmekle,
Yosma olunmadığını!
İtibarları meğer,
Sanatın icrasın da değil,
Meydan okumadan geldiğini;
Bu hâle koyana..
Duyarsıza
Ve kadere...!
Kolay mı? ;
Hem ”Dostu” elde tutmak...
Ve hem de;
Serçe kadar yürekte
Dünyaya meydan okumak!
Ben yeni anladım,
Ve iyi ki de
Anladım!
Korkusuzluğu,
Kuralsızlığı,
İsyanı,
Alayı,
Dikkat çekmeyi,
Esas Dikkatin
Ötekin de olduğun,
Ben O’nu
Tanıyınca
Anladım..;
Sinir krizleri
Geçiriyordu da
Binlerin,
Onu yok saydığı
Ulu orta parkta..
Bir cuvara
Her şeyi döktürdü O’ndan..
“Ben mi soydum lân! ? ”
“Bakma öyle! ””bakma lân! ”
Atıyordu narasın da,
Ben O’nda anladım,
İyikine anladım!
Biz onlara,
“Yosma! ” “Yosma! ” der;
Uğraşırken...
Ülkem de;
Neler soyulduğunu..
Soyulmuşsa,
Elbet bir soyan
Olduğunu..,
Sözüm ona;
“Erkek! ” dendiğini..
Yeni anladım,yeni...
Soyandan arta kalanları
Görünce anladım,
Ben, görünce...!
“İnadına gırıt gız, inadına! ”
Sen soyanlarından,
Bize marifetsin yaa!
Göz boyamaya...
Bir sağa bir sola
İyi salla haa!
“Gırıt gız gırıt! ”
Hem biz sana bakıp avunurken,
Görkü neler gitti;
Zuladan,
Tüy bitmemiş yetimden...
Seni gidi Yosma seni,
Sen Yosmasın yaa!
O da Erkek!
“Çek gız garnını! ”
“Garnını içe çek! ”
“İyi gırıt gız, iyi gırıt! ”
O Yosma,sense Erkek!
“İyi gırıt gız, iyi gırıt! ”
“Eyi oyna haa eyi oyna! ”
İnadına da! ,
Al sana,bin gayma!
O “gancık”sen erkek!
Hatta bir zil tak!
Çınlat ortalığı çınlat!
Seninle uyuyan,
Seyre inat;
“İyi gırıt gız, iyi gırıt! ”