Yeni bir güne başlarken; yataktan kalkar kalkmaz kafam çalışmaya başlar benim, öyle güne geç adapte olanlardan değilim. Hemen aynamda asılı duran kahkaha atan bir resmim var ona bakarım.
Ve perdeleri açıp güneşi arar gözlerim, o güzel enerjiyi almak ve yenilenmek için. Güneş yoksa, bir sarı ışıktır bana iyi gelen...
Aynaya bakarım gülerek. Bazen yorgun ve tatsız uyanmış bile olsam önce kendime neşelenirim, içimdeki çocuğa ve sonra sevdiklerime.
Varsa yanımda uyanan şanslı bir sevgili; onu da öpe seve uyandırır, nazlandırır, şımartırım. Benden önce kalkmışsa şansına küssün napalım, o beni şımartacak artık… :)) Gün içinde de insanlarla güler yüzlüyüm. Arkadaşlarımla kahkahalı, az tanıdıklarımlaysa sıcak-mesafeliyim. Hani zart diye tersimin döndüğü zamanlarım da olmaz mı, tabii ki var, domuzcuk oluveririm bazen. Eh beni sevenler bilir bunu ve ona göre davranır.
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta