İç içe kıvrılan dar merdivenler
Uzun dolambaçların sırrı yoruyor beni
Issız sessiz karanlık kaldırımlar
Kuytu köşelerdeki yalnızlık yoruyor beni.
Yedi kat arşın yedinci katı
Semanın zorlu yolu yoruyor beni
Nerede gezegenlerin asil kanı?
Soyu gizli saklılar yoruyor beni.
Yıldızlığın parlaklığı gözümü aldı.
Işık saçan kandiller yoruyor beni.
Yücelerin yücesi biliyor bahtımı
Atinin zor kararı yoruyor beni.
Nebilerin ilginç mucizeleri
Hem düşündürüyor, hem de yoruyor beni
Tüm insanları kurtaran Nuh’un gemisi
Hem şaşırtıyor, hem de yoruyor beni.
Denizin mavisi karardığı vakit
Tan yerinin müjdesi yoruyor beni.
Otların yeşili sarardığı vakit
Ölümün korkusu sarıyor beni.
Tüm hüzünler alıyor benden beni.
Kayıt Tarihi : 9.5.2010 14:29:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Süheyla Dönmez](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/05/09/yoruyor-beni.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!