Yoruyor Beni Şiiri - Hüseyin Özçelik

Hırslandım dünyanın aldım yükünü
Ne yana yürüsem yoruyor beni
Sıladan gurbete çektim göçümü
Gam ve tasa etrafım sarıyor beni

Çek de git diyor bazen nefis tellalı
Bazen de öğüt verir sırtla dünyayı
Kabristan hatırlatır bana rüyayı
Bir koşan var peşimden arıyor beni

Irmaklar akar sonu okyanus
Uyansan çığlığa bu nasıl kâbus
Dünya sürgün yeri mi yoksa ki mahpus
Derdi yığın yığın yoruyor beni

Bak da alemine ayna kırılmış
Sevgili sevdiğine darılmış
Garipler yurdunu diken kaplamış
Nazar edip baktığımda görüyor beni

Teselli et nefsine anlat bakalım
Ne kaybederiz öfkeyi gel bırakalım
Tatmazsan iyiliği biz koklayalım
Üzüntü kalbimden vuruyor beni