YORUYOR
İnsanı mahveden çizgiyi geçmek
Bilmeden gaflete düşmek yoruyor
Boşuna gayrettir mevsimsiz açmak
Soğukta donarak pişmek yoruyor
Zannetme ki insan işten yorulur
Zanneder ki dünya ondan sorulur
Boz bulanık akar sonra durulur
Güzergahta bendi aşmak yoruyor
Uzun lafa gerek var mıdır bilmem
Aynı yoldan geçtim ahvale gülmem
Şeytan ninnisiyle uykuya dalmam
Gecede gündüzü eşmek yoruyor
Dizeler hayattan bir estantane
Züğürt tesellisi şeytan bahane
Nefs'e gem vurursan herşey şahane
Nefsimin peşinden koşmak yoruyor...
03.01.2019. Bülent ARKAN
Bülent ArkanKayıt Tarihi : 3.1.2019 06:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir nefeste bitti.
Çok başarılı
Kutluyorum
TÜM YORUMLAR (1)