Ben, avcundaki bir yaprak gibiyim,
Ey Yar…
Savursan da, sarsan da,
Rüzgarın yine sana getirir beni.
Ben, pusulasız bir gemi gibiyim,
Ey Yar…
Sevmek gibi geliyordu her şey,
sevmek gibi gidiyordu kadın
adının anlattığı,canın teni yakmasıydı,
bir bulut evet ama aslolan
bulutun suyu yağmasaydı...
Devamını Oku
sevmek gibi gidiyordu kadın
adının anlattığı,canın teni yakmasıydı,
bir bulut evet ama aslolan
bulutun suyu yağmasaydı...
Kardeş, şiirinizdeki karanlık içinde kalsan kısmı bana güneşi hatırlattı. O da bana karanlıkta kaldığımda gözlerindeki ışıkla geleceğini söylemişti. O bana verdiği sözü unuttu. Karanlıkta tek başıma ağladım. Çok ağladım, onun beni hiç bırakmadığını zannederdim. Beni bıraktığını anlayınca ağlamaya başladım. Vücudumda arızalar olmaya başlayınca ağlamayı bıraktım. Kendimi de seviyorum, canımı çöpte bulmadım. Bıraktım, ama yine ağladım, yine arızalar hissedince yine ağlamayı bıraktım. Böyle sürüp gitti. Rüyamda ağladığımı ve saçımın beyazladığını görünce rüyamda bile ağlamaktan pişman olacakken uyandım, kendimi de seviyorum. Saçımın beyazlamasını hiç sevmem. O gelmeden saçım beyazlamasın hiç diye dua etmiştim. Sonra vazgeçtim. Çünkü bir anda bir şey oldu, baktım ki saçımın önünde başparmağım kadar yerde saçlarım zarar görmüş. Annem babam çok şaşırdı. Babam Doktora git dedi, gittim ama 1 ay sonra kontrole gel dediler sonra üşendim takip etmedim, bıraktım. Ama artık yoluk yoluk gibi olan başparmak kadar yer düzelmeden gelmesini istemiyorum. Onun beni sevdiğini hayal ederken hayalimde bile o kısmı elimle kapatasım geliyor. Onun görmesini istemiyorum. O yüzden gelmesine gerek kalmadı.
Kardeş, şiirinizdeki karanlık içinde kalsan kısmı bana güneşi hatırlattı. O da bana karanlıkta kaldığımda gözlerindeki ışıkla geleceğini söylemişti. O bana verdiği sözü unuttu. Karanlıkta tek başıma ağladım. Çok ağladım, onun beni hiç bırakmadığını zannederdim. Beni bıraktığını anlayınca ağlamaya başladım. Vücudumda arızalar olmaya başlayınca ağlamayı bıraktım. Kendimi de seviyorum, canımı çöpte bulmadım. Bıraktım, ama yine ağladım, yine arızalar hissedince yine ağlamayı bıraktım. Böyle sürüp gitti. Rüyamda ağladığımı ve saçımın beyazladığını görünce rüyamda bile ağlamaktan pişman olacakken uyandım, kendimi de seviyorum. Saçımın beyazlamasını hiç sevmem. O gelmeden saçım beyazlamasın hiç diye dua etmiştim. Sonra vazgeçtim. Çünkü bir anda bir şey oldu, baktım ki saçımın önünde başparmağım kadar yerde saçlarım zarar görmüş. Annem babam çok şaşırdı. Babam Doktora git dedi, gittim ama 1 ay sonra kontrole gel dediler sonra üşendim takip etmedim, bıraktım. Ama artık yoluk yoluk gibi olan başparmak kadar yer düzelmeden gelmesini istemiyorum. Onun beni sevdiğini hayal ederken hayalimde bile o kısmı elimle kapatasım geliyor. Onun görmesini istemiyorum. O yüzden gelmesine gerek kalmadı.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta