Yörüngenim Ey Yar Şiiri - Basri Erdoğan

Basri Erdoğan
24

ŞİİR


3

TAKİPÇİ

Yörüngenim Ey Yar


Ben, avcundaki bir yaprak gibiyim,
Ey Yar…
Savursan da, sarsan da,
Rüzgarın yine sana getirir beni.
Ben, pusulasız bir gemi gibiyim,
Ey Yar…
İtersen de, çekersen de,
Rotam hep sana çıkar.
Ben, dalganın götürdüğü kum tanesi gibiyim,
Ey Yar…
Sürüklesen de, bıraksan da,
Yine sahiline vururum.
Ben, avuçlarındaki çizgi gibiyim,
Ey Yar…
Açsan da, kapasın da,
Hep sana yazgılıyım.
Ben, peşinden gelen gölge gibiyim,
Ey Yar…
Kaçsan da, saklansan da,
Yine sana düşerim.
Ben, sesinin yankısı gibiyim,
Ey Yar…
Sussan da, bağırsan da,
Duvarlarında çınlarım,
Yine sana dönerim.
Ben, gökyüzündeki bulut gibiyim,
Ey Yar…
Savrulsam da, dağılsam da,
Rüzgarın yön verirse,
Yine sana yağarım.
Ben, toprağa düşen tohum gibiyim,
Ey Yar…
Gizlensen de, kaçsan da,
Ellerin değmese bile,
Yine sende filizlenirim.
Ben, geceyi aydınlatan yıldız gibiyim,
Ey Yar…
Gözlerini kapatsan da,
Karanlık içinde kalsan da,
Yine sana ışık olurum.
Ben, kalbinin en derin sesi gibiyim,
Ey Yar…
Sustursan da, unutmaya çalışsan da,
İçinde bir yerde hep varım,
Yine sana fısıldarım.

Basri Erdoğan
Kayıt Tarihi : 28.2.2025 22:31:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.
  • Yorum
    Yorum

    Kardeş, şiirinizdeki karanlık içinde kalsan kısmı bana güneşi hatırlattı. O da bana karanlıkta kaldığımda gözlerindeki ışıkla geleceğini söylemişti. O bana verdiği sözü unuttu. Karanlıkta tek başıma ağladım. Çok ağladım, onun beni hiç bırakmadığını zannederdim. Beni bıraktığını anlayınca ağlamaya başladım. Vücudumda arızalar olmaya başlayınca ağlamayı bıraktım. Kendimi de seviyorum, canımı çöpte bulmadım. Bıraktım, ama yine ağladım, yine arızalar hissedince yine ağlamayı bıraktım. Böyle sürüp gitti. Rüyamda ağladığımı ve saçımın beyazladığını görünce rüyamda bile ağlamaktan pişman olacakken uyandım, kendimi de seviyorum. Saçımın beyazlamasını hiç sevmem. O gelmeden saçım beyazlamasın hiç diye dua etmiştim. Sonra vazgeçtim. Çünkü bir anda bir şey oldu, baktım ki saçımın önünde başparmağım kadar yerde saçlarım zarar görmüş. Annem babam çok şaşırdı. Babam Doktora git dedi, gittim ama 1 ay sonra kontrole gel dediler sonra üşendim takip etmedim, bıraktım. Ama artık yoluk yoluk gibi olan başparmak kadar yer düzelmeden gelmesini istemiyorum. Onun beni sevdiğini hayal ederken hayalimde bile o kısmı elimle kapatasım geliyor. Onun görmesini istemiyorum. O yüzden gelmesine gerek kalmadı.

    Cevap Yaz
  • Yorum
    Yorum

    Kardeş, şiirinizdeki karanlık içinde kalsan kısmı bana güneşi hatırlattı. O da bana karanlıkta kaldığımda gözlerindeki ışıkla geleceğini söylemişti. O bana verdiği sözü unuttu. Karanlıkta tek başıma ağladım. Çok ağladım, onun beni hiç bırakmadığını zannederdim. Beni bıraktığını anlayınca ağlamaya başladım. Vücudumda arızalar olmaya başlayınca ağlamayı bıraktım. Kendimi de seviyorum, canımı çöpte bulmadım. Bıraktım, ama yine ağladım, yine arızalar hissedince yine ağlamayı bıraktım. Böyle sürüp gitti. Rüyamda ağladığımı ve saçımın beyazladığını görünce rüyamda bile ağlamaktan pişman olacakken uyandım, kendimi de seviyorum. Saçımın beyazlamasını hiç sevmem. O gelmeden saçım beyazlamasın hiç diye dua etmiştim. Sonra vazgeçtim. Çünkü bir anda bir şey oldu, baktım ki saçımın önünde başparmağım kadar yerde saçlarım zarar görmüş. Annem babam çok şaşırdı. Babam Doktora git dedi, gittim ama 1 ay sonra kontrole gel dediler sonra üşendim takip etmedim, bıraktım. Ama artık yoluk yoluk gibi olan başparmak kadar yer düzelmeden gelmesini istemiyorum. Onun beni sevdiğini hayal ederken hayalimde bile o kısmı elimle kapatasım geliyor. Onun görmesini istemiyorum. O yüzden gelmesine gerek kalmadı.

    Cevap Yaz

TÜM YORUMLAR (2)