Yörünge Şiiri - Vedat Akdeniz

Bahar mı geldi yaşadığın yere
Akan sular parıldıyor
Gün bir başka mı ışıldıyor
Çiçeklerle mi örtündü pencerenin önündeki ağaç
Kuşların çenesi mi düştü yine
O zaman hadi perdeyi arala
Sonuna kadar pencereni aç
İçeri mutluluk girsin, biraz da ben.

Sormazsın ama söyleyeyim
Kalmasın içimde
Burda her mevsim kış
Burda hep mevsim hazan
Süresiz kar altında kalmış bir kent gibi
Hasret altında kalmış bir insan
Kaç gün
Kaç ay
Kaç asır geçer böyle bilmem
Bütün sorumluluğu bana yüklemek için
Kaşla göz arası bir zaman aralığında
Zamansızlığı da bırakmışsın anıma
O yüzden durmadan
Sevdalar ölmesin diye
Ölümleri öldürüyorum hınçla.

Hadi kaptan çalıştır şu zamanı
Acil kavuşacak var ilerde
Yoruldum yaşatmak adına yaşamaktan
Bir çağdan öbür çağa uzanan kollarım koptu
Tüyü bitmemiş umutları taşımaktan
Biraz oportünizme bulaşsak nolur yani
Şunun orta yolunu bulsak sevgili
Baharı da yüklen bir adım sen gel
Arta kalan adımların hepsini
Ama hepsini kışı da bırakır
Bir nefeste atarım ben
Böylece yörüngesine girer dünya
Kurtulur belki insanoğlu.
27.03.2016
Durach