Dünya ile Güneş birbirine meftundur ölesiye..
Ay girsede aralarına iki saniyenin hasreti ile bekler dünya güneşini...
Aynı yörüngede biri diğerinin ardına dönen iki aşık gibidirler tıpkı..
Birbirine bağlı.
Güneş bazen nazlı nazlı doğar ya hani,
Kıskanır dünyayı samanyoludan kutup yıldızından..
Ama bilmezki güneşi olmasa dünyası karanlık..
Dünya da az değil hani kaprislerini çekemez daha fazla güneşin,
Ve alır koynuna ayı gece karanlığında.
Hiç bitmeyen kış geceleri başlar işte..
Güneş terkeder dünyayı
Ama bilmezki,dünya onsuz çok çaresiz çok soğuk...
Dünyada bilmezki,o güneşin herşeyi doğma sebebi...
Karanlık bir dünyadan yörüngesinden kopmuş bir dünyanın selamı tatlı bir bahar dokunuşunda..
Sahip çık güneşine bir daha doğmayabilir.
Kayıt Tarihi : 9.6.2009 22:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!