Savurur beni ruhum, hem dibe hem de göğe..
Bi tutunamadım ben, arşın nur gölgesine.
Paramparça bedenim, dilimlenmiş bin öğe,
Birleşip uçuversem, Hakk'ın yörüngesine.
Kaçarı yok ölümden, nefisle etme plan.!
Zâyi olur gençliğin, aldanıp da unutsan.
Bu çizgi kıldan ince, Kur'an başlıca ilan,
Can başta iken düşün, nefsi yakıp kurutsan.!
İşte bu; ahir zaman, haberdar cümle cihan.
Heva ve arzuya son demeli aciz insan.
Bütün ayıpların sır, kuldan olsa da nihan!
Yaradana sığın sen, ondadır bitmez ihsan.
Ey beni benden iyi tanıyan yüce Rabbim;
Bu döngü içinde ben, savrulan pervaneyim.
Onca günah içinde, af dilemek ne haddim,
Kapım yok senden başka, kimsesiz, divaneyim.
Kayıt Tarihi : 20.10.2021 01:30:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ahir zamanın belasından nefsimizin kükremesi uğruna.
![Kenan Tortum](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/10/20/yorunge-22.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!