Yörünge Şiiri - Mesutcan Tilmen

hayali bir çizgiyle ikiye bölünmüşüz
yarısı sen olmuşsun bu dünyanın
yarısı da ben
güneş gibi nefes gibi muhtacım sana
istesemde çıkamamki yörüngenden
sen kuzey kutbunda bir nokta
ben güney kutbunda bir nokta
nasıl kavuşurdu ellerimiz bir boşlukta
odam termik yüksek basınç alanları
üşüyorum yokluğunda
ekinoks günleri gibi beynimdeki düşünceler
bir sana geliyorum bir geri dönüyorum
günlerce gecelerce dönence..

sonra yazdan kalma bir meltem okşuyor yanaklarımı
yükseldikçe yükseliyorum
göz yaşlarım dökülüyor eteklerine
sonra nergisler,yaseminler, gelincikler..
uzatıyorum ellerimi ellerine
bir elimde kara yel bir elimde poyraz
bedenin düşüyor enlemlerime
bir yanım güz oluyor bir yanımda yaz

dünya dönüyor ben dönüyorum
üç yüz altmış beşgün altı saat
hep seni düşünüyorum
biliyorum gelmeyecek bu vuslat.

2012 mersin