Yorumsuz... Şiiri - İsmail Yiğit

1

Vatandaşın sofraya koyacak tası yoktu.
Yaşamak insan için cana saplanan oktu.
Sevmek garibana da bahşedilen bir haktı;
Kimi şairler halkı bu yolla uyuttular.

2

Birileri her şeyi kötüye yordular da.
Nice yiğitler suçsuz öldüler ordularda.
Bir kadın sevgisinden derbeder oldular da;
Kimi şairler Ay’a çakallar uluttular.

3

Fakirler de yaşadı mor salkımlı evlerde.
Bu dünyadan göçtüler yedi başlı devler de.
Âşıklar bu dağlarda ne kızlar sevdiler de;
Kırk yıl peşinden koşup, kırk günde unuttular!